بهمپس

نمیدانم

در چشم تو چیست

چشم میخوانم حس میخوانم

ببخش مرا 

که الان همانند این تیکه شعرم که:

هیچ در دست ندارم که به تو عرضه کنم

شاید بای زود تو را ترک کنم

و ببینمت و اما نبینمت

سخت هست

ماندن سخت رفتن سخت...

کجا میکشی مرا ای دل ، که آسوده ام نمیگذاری

ازت میخوام تو منو ببخشی و از دلم آسوده باشی

کاش

بشود

کاش

خیلی وقته دنبال یه آینه صاف و زلال میگردم.

و البته میدانم برای پیدا کردنش کارهایی باید بکنم و البته آنچه در توانم بوده تا حدودی انجام دادم.

شاید آینه را دیده باشم 

و شاید هر روز ببینم

اما توان تشخیص نداشته باشم

در این روز و شبها از خدا یک آینه صاف و زلال میخوام.

آمین

بیشتر از یک هفته است که در خواب هایم حضور مداوم داری..

حتی در لحظه های بین خوب و بیداری

نمیدانم نشان چیست

یکبار مرا از کنارت راندی

یکبار  گریه میکردی